Ciro Festosi – Nazario BrunoNZUO’NNO
Io … ‘a trovo ‘a forza pe ccampà
pecchè tu, ‘e notte, dint’ ‘e suònne,
tu rituòrne sempe a nme truvà
comm’ a ‘stu mare vanno ll’onne…
E, dint’ ‘e suònne tu mme guarde
cu chill’uòcchie appassiunàte
ca trasèvano ‘int’ a ll’ànema,
che sapevano ncantà…
e mme dice: “ So’ turnàta,
so’ turnàta… stongo cca “
e m’ asciùtte chesti llàcreme…
Pure nzuònno fàje sunnà!
Ánema mia,
quanno nzième a mme stàje tu,
chesto vurrìa:
‘e nun me scetà màje cchiù…
Ma ‘o juòrno nun têne pietà…
pe chesto pure ‘a notte s’annascònne.
Ma tu comme ll’hê putùto fa’?
Ma chesta luna nun rispònne…
Nzuònno