L’è megliu ciügà in ögliu – Emilio Azaretti

Emilio Azaretti – 1932 – musicata da Anacleto Ughes
Se candu a mezugiurnu
ti t’arrecampi a ca’,
u pan u l’è ancura au furnu,
a pasta a l’è sarà,
e ti trövi u stufau
ch’u spüssa de brüxiau
o ch’u l’è tropu untu
e u vin cu’ in po’ de spuntu:
Dame a mente Giuà,
nu stàteghe a arragià,
perché vögliu o nu vögliu,
l’è megliu ciügà in ögliu
pe’ u bon nome da ca’ !
Se t’amanchesse i sodi
pe’ u fitu e u paneté,
e ti scrüvissi i ciodi
ciantai da to’ muglié
pe’ andà a catà: tualete,
pendin, fular, bursete,
aighe d’audù, capeli,
ciprie, culane e aneli:
Se â seira pöi ti avessi
a freve o u ma’ de gura,
e ti t’arrecampessi
a ca’ prima de l’ura
truvandu to’ muglié
setà in sciû canapé
inseme au sou cumpà
tranchili a ciaciarà: