Pigliaru, pigliaru, u ratu intu touru

Filumena a l’à pastau
in benàrdu ben cundiu,
intu touru a l’à serrau
e a l’è andà a sarzì bügà,
pe’ aspeità so’ figlia Lina
ch’a gh’u porte dau furnà.
Pigliaru, pigliaru, u ratu intu touru,
pigliaru pigliaru; lasciru andà !
Pigliaru, pigliaru, u ratu intu touru,
pigliaru pigliaru; lasciru andà !
“Cosa ghè de là in cuxina ?”
a mungugna Filumena
“Gh’è caicosa che buxina
forsci u ratu u sentirà
l’öriu frescu du benardu
e u vö andaru in po’ a sazà.
Filumena a s’aveixina,
cu’a spassuira issà inte mae,
cian cianin versu a cuxina.
Tron de nun ! … gh’è Segundin
arrembau cun Lina au touru
ch’i se sciaca dui baixin.
Pigliaru, pigliaru u ratu intu touru
pigliaru, pigliaru; lasciru andà !
Lasciru andà ch’u va â messa,
lasciru andà ch’u va a l’autà.