Klama

Telo na mbriakeftò.. na mi’ ppensefso,
na klafso ce na jelaso telo artevrài;
ma mali rràggia evò e’ nna kantaliso,
sto fengo e’ nna fonaso: o andramu pai!

Fsunnìsete, fsunnìsete, jinèke!
Dellàste ettù na klàfsete ma mena!
Mìnamo manechè-mma, diàike o A’ Vrizie
Ce e antròpi ste’ mas pane ess’ena ss’ena!

E antròpi ste’ mas pane, ste’ ttaràssune!
N’arti kalì ‘us torùme ettù s’ena chrono!
è’ tui e zoì-mma? è’ tui e zoì, Kristè-mu?
Mas pa’ ‘cì sti Germania klèonta ma pono!

Mara ‘s emena, ttechùddhia itta pedàcia
Torù to tata mia forà to chrono:
– Tata, jatì ste’ klei? Ene o A’ Vrizio!
Kuse ti banda, kuse ti òrrio sono!

-Ste kuo ti banda ce ste kuo itto sono,
steo ettù ma ‘sà ce ste penseo sto treno,
penseo sto skotinò citti miniera
pu polemònta ecì peseni o jeno!

-Tata, jatì e’ nna pai? Pemma, jatì)
-Jatì tui ene e zoì, mara pedìa:
O ttechùddhi polemà ce tronni
na lipariasi ‘us patrunu m’utti fatìa!

Mara ‘semà, dellaste ettù pedìa,
dellaste, ngotanizzome ttumèsa;
o tata pirte ce ‘mì prakalume
na ftasi lion lustro puru ja ‘mà!