Stòria milanesa – El Luisin tassista

Anca questa l’è ‘na stòria milanesatrada insemma senza l’ombra d’on ofesa,

per chì cerca la manera sibilina

che scancella la parlada meneghina.

L’è cantada recitada in armonia

con la lengua che se parla chì de nun

sòtt el ciel de Lombardia.

Ona stòria col sòtt fond d’on osteria,

deliziosa tutta nòstra milanesa,

a la granda l’è finida in alegria.

Come el vent el cor el temp ch’el lassa indree

de Milan i sò rigòrd de quand che l’era

orgogliosa di sò cà con la linghera.